کوره یا همان دیگ روغن داغ چیست؟
دیگ روغن داغ، بویلر روغن داغ و یا هیتر روغن داغ دستگاهی است که جهت انتقال حرارت بین سیال گرما گیرنده (روغن مخصوص حرارتی) و سیال گرما دهنده (گازهای داغ حاصل از احتراق مشعل) به کار می رود. در این دیگ ها با ایجاد سطح انتقال حرارت لازم، گرمای گازهای حاصل از احتراق مشعل به روغن حرارتی در حال گردش انتقال می یابد و موجب افزایش دمای آن می شود. دیگ یا بویلر روغن داغ باید طوری طراحی و تولید شود که انتقال حرارت در سه پاس کامل حرارتی بین روغن و گازهای حاصل از احتراق صورت گیرد. افزایش سطح انتقال حرارت در هیتر روغن داغ باعث استفاده بیشتر از انرژی و کاهش مصرف سوخت می شود.
در دیگ های روغن داغ باید حرارت به طور یکنواخت به روغن حرارتی که در کویل های حرارتی مارپیچ در حال حرکت و سیرکولاسیون می باشد انتقال داده شود. هرگونه حرارت غیر یکنواخت و بیش از اندازه یا توقف حرکت روغن در مسیر کویل حرارتی باعث افزایش دمای روغن شده و در صورتی که دمای روغن به بیش از حداکثر دمای کاری مجاز آن افزایش یابد به سرعت باعث اکسیداسیون روغن و تشکیل لجن یا کک در سیستم و اسیدی شدن روغن می شود که در عمل در فاصله زمانی کوتاهی سیستم را از کار می اندازد.
لازم به توضیح است که با توجه به دمای کار بالا در بویلر های روغن داغ رعایت اصول ایمنی در طراحی و ساخت آن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و هرگونه بی توجهی به پیچیدگی های فنی و اصول ایمنی آن می تواند باعث ایجاد صدمات جانی و خسارات های مالی فراوانی شود. متاسفانه تاکنون هیچگونه استاندارد ملی و اجباری جهت هیتر روغن داغ تدوین نگردیده است. بنابراین تولیدکنندگان معتبر معمولا با استفاده از اصول فنی ارائه شده در استاندارد آلمان به شماره DIN4754 نسبت به طراحی و تولید آن اقدام می نمایند.
بویلر روغن داغ چیست؟
بویلر روغن داغ که با نام هیتر روغن داغ نیز شناخته می‌شود، به عنوان دستگاهی برای انتقال حرارت از سیالی به سیال دیگر استفاده می شود. در این دستگاه، می توان در فشارهای پایین به دماهای بالا دست پیدا کرد. بنابراین، با توجه به این موضوع و افزایش سطح انتقال حرارت، از انرژی بیشتری می توان استفاده کرد، اما در عین حال، مصرف سوخت در این فرایند کاهش پیدا می کند. آب و بخار به عنوان حامل های گرما در سیستم های گرمایشی شناخته می شوند و از آنجایی که در دماهای بالا، به فشار مناسب هم نیاز بوده و از گزینه های مهم و اساسی محسوب می شود.
در دیگ روغن داغ از روغن مخصوصی استفاده شده که به عنوان جایگزینی برای آب و بخار به کار می رود. به همین منظور، دستیابی به 300 درجه سانتیگراد در فشار اتمسفر، امکان پذیر خواهد شد. البته اشاره به این نکته الزامی است که به دلیل خطرات ناشی از آتش سوزی، انفجار گازهای ایجاد شده روغن و استهلاک دستگاه، ساخت بویلر روغن داغ، دارای محدودیت های دما خواهد بود. ضمن اینکه حرارت در این دستگاه باید به طور یکنواخت حرکت کرده و به روغن منتقل شود. در غیر این صورت، هرگونه حرکت یکنواخت افزایش دمای روغن را به دنبال داشته که از معایب آن می توان به اکسیداسیون روغن، تشکیل لجن و اسیدی شدن روغن اشاره کرد و در مدت کوتاهی، دستگاه بویلر روغن داغ از کار می افتد.
بخش های اصلی بویلر روغن داغ:
- بدنه
- شبکه ها
- پِرِشِر سوئیچ ها
- سوپاپ اطمینان
- قلاب گیر
- فلنچ دودکش
- محفظه دمنده
- چشم الکتریکی یا فتوسل
- سکو و نردبان
- کوره یا آتشخانه
- لوله آتشخوار یا لوله های دود
- شاسی
- بخش های فرعی بویلر روغن داغ
- مشعل (بویلر)
- تابلوی برق
- الکترود کنترل کننده سطح آب
- دریچه های منهول
- شیرفلکه نمونه گیری
- دریچه بازدید شعله
- الکتروپمپ
- شیرفلکه اصلی
- لِوِل کنترل
- شیرهای آب نما
- شیرفلکه تخلیه
- شیر هواگیری
- درب ها
- مانومتر
مشعل، یکی از اجزای اصلی بویلر روغن داغ محسوب می شود. اما از بویلر جدا بوده و بعد از ساخت دیگ روی آن نصب می شود. مشعل بویلر روغن داغ، از بخش های ذیر تشکیل می شود:
- _پوسته مشعل، که وظیفه تبدیل سوخت به انرژی را بر عهده دارد.
- _تاوزل، جهت پاشش سوخت به صورت پودر به کار می‌رود.
- _وایر، وظیفه این بخش، هدایت برق فشار قوی است.
- _الکترود یا شمع جرقه، که برای جرقه زدن استفاده می‌شود.
- _الکترو موتور، برای چرخش پروانه استفاده می‌شود.
- _فن (پروانه)،این بخش برای هدایت هوا به داخل کوره، کاربرد دارد.
- _ترانس فشار قوی.
- _دریچه هوا و بازوی مربوط به آن.
کاربرد کوره روغن داغ:
- اول، صنایع نساجی: گرم کردن ماشین آلات رنگرزی و کلندرها و خشک کن ها استنسر و ماشین های شستشو و خشک کن.
- دوم، صنایع شیمیایی: گرم كردن اتو كلاوها، صنايع رنگ و جلا و ميكسرها و راكتورها و ماشين آلات پليمريزاسيون.
- سوم، صنايع چوب: دستگاه های خشک کن چوب و نئوپان و روكش كردن چوب
- چهارم، صنایع کاغذ سازی: هود های خشک کن و اتاق های خشک كن و سیلندرهای خشک کن
پنجم، صنایع غذایی: دستگاه های سرخ کن و دستگاه های تقطیر و دستگاه های تجزیه چربی - ششم، صنایع ترکیبی: دستگاه های پليمريزاسيون و اكسترودرها و كلندرها.
- هفتم، صنايع قير: مخزن گرم کن میکسر ها وسپراتورها.
- هشتم، مصارف متفرقه: تولید بخار به صورت غیر مستقیم و تولید آب گرم و مبدل حرارتی و گرم کردن محیط و دستگاه های خنک کننده.
مزایای کوره روغن داغ نسبت به بویلر بخار:
- _ عدم احتمال انفجار ناشی از تراکم گازهای فشرده.
- _ ایمنی و اطمینان بیشتر.
- _ کنترل صحیح دما.
- _ ساختاری با عمر طولانی تر.
- _ عدم وجود ضربه های بخار و فلاش بخار.
- _ کارکرد در شرایط با فشار پایین.
- _ ایجاد دمای بالا و بالطبع نیاز به سطح حرارتی کمتر.
- _ عدم نیاز به تجهیزات جهت تصفیه کردن روغن.
- _ عدم نیاز به سیستم های شیمیایی دوزینگ جهت اصلاح کیفیت شیمیایی روغن.
- _عدم یخ زدگی در هنگام خاموش بودن دستگاه.
- _ عدم رسوب گرفتگی و بالطبع افزایش راندمان انتقال حرارت.
- _ عدم احتمال خوردگی (به علت ساختار شیمایی).
- _ عدم نیاز به دی ایریتور و تانک کندانس.
- _ عدم نیاز به بلودان.
- _ عدم نیاز به خلا شکن- سهولت راهبری و نیاز به نگهداری کمتر.
- _ عدم وجود تلفات حرارتی ناشی از کندانس و فلاش بخار.
- _ عدم وجود تله ها ی بخار.
- _ کارآیی و صحت کارکرد بالا.
